Stel, je leeft in Nederland, in het jaar 2020. Je bent 25 jaar, 'in de bloei van je leven.' Niet boven, maar ook absoluut niet onder gemiddeld intelligent. Je hebt behoefte aan sociaal contact maar het hoeft van jou allemaal niet zo dichtbevolkt op, onder, naast, met en boven elkaar. Broodbakken doe je liever zelf zodat er niet zo mee geknoeid wordt. Ook begrijp je niet waarom er tegenwoordig zo weinig tijd gaat naar het kweken en bereiden van je eigen voedsel, en zo veel tijd gaat naar zorgen dat je een 'belangrijke' baan hebt, naar een laptop staren, nieuwe spullen kopen, en jezelf positioneren op netwerkborrels. Binnen een halfuur de supermarkt te bezoeken én je eten naar binnen te schuiven. Je begrijpt natuurlijk wel dat anderen prima tevreden zijn met zo'n leven, dat het ouderwets is om je dag enkel te vullen met basic's zoals wassen, koken en op het land werken. Dat zij liever pitchen en brainstormen en vergaderen en verkopen en promotie krijgen en 'zichzelf verder ontwikkelen'. Maar jij, jij voelt in je hart dat je daar niet tussen past. Wat dan?
0 Reacties
|
AuteurEN TOEN gaat over mijn eigen hobbelige weg naar zelfstandigheid en de zoektocht naar wat mijn plek is in de maatschappij. Over onzekerheid, angst, burn-out, hooggevoeligheid en in je eigen kracht gaan geloven. Archives
April 2022
Categories |